Een nieuwe uitdaging

Niet lang na de Tour wordt de nieuwe sponsor van Kuiper aan de buitenwereld bekend gemaakt. Samen met De Cauwer verhuist hij naar Peugeot. Na zijn sleutelbeenbreuk in de Tour laat hij zich eerst opereren in het ziekenhuis van Chambéry. Drie weken nadien volgt een nieuwe operatie, nu door de Belgische specialist Johan Derweduwen, die in de motorsport veel ervaring heeft opgedaan met dergelijke kwetsuren. Hennie kan de training hervatten en rijdt twee dagen later alweer zijn eerste criterium in Kamerik, waar hij de eerste demarrage in de koers plaatst! Hij wil proberen de rest van het seizoen nog een rol van betekenis te spelen. Maar wanneer de selectie voor het WK bekend wordt gemaakt, zit de wereldkampioen van 1975 er niet bij. ‘Daar zit Post achter,’ weet Hennie. Hij rijdt nog de Grand Prix des Nations, de befaamde tijdrit aan het eind van het seizoen. Ondanks materiaalpech eindigt hij daar achter Bernard Hinault en Francesco Moser als derde. Met de vorm zit het wel goed. Hennie kan met vertrouwen het Franse avontuur bij Peugeot tegemoetzien.

‘Nu wordt het spannend,’ zegt José als het duo de laatste koers voor Raleigh heeft gereden. Hij doelt op de gewoonte van Post om ‘weglopers’ te dwarsbomen. Wanneer Roy Schuiten in 1976 vertrekt, wordt er door Raleighs op zijn wiel gereden. Wanneer Thurau in 1977 naar een andere ploeg gaat, hetzelfde verhaal. Hennie en José beseffen dat de Raleighs ook zullen proberen hem het leven zuur te maken. ‘Maar er is een verschil,’ zegt Hennie. ‘Zowel Schuiten als Thurau zijn met slaande deuren vertrokken. Ik ben niet iemand van slaande deuren. Maar ik was wel weg bij de ploeg en dan ben je gebrandmerkt.’ Toch heeft Hennie geen angst voor een eventuele wraakoefening van Post. ‘Als het er echt op aankomt, wanneer ze op het terrein komen waarop ik sterk ben, zijn zij gelost.’ In de praktijk werkt het ook zo. Niettemin doet Gerrie Knetemann er in Hennie’s eerste jaar in een Peugeot-shirt alles aan ervoor te zorgen dat Hennie niet wint. Hij stemt elke koers af op Hennie; zit continu in zijn wiel. Dat is kennelijk nog oud zeer uit het verleden. Henk Lubberding kan zich dat nog heel goed herinneren. ‘In mijn Raleigh-jaren – vanaf 1977 – vormden Kneet en Post een combi. Dat waren twee Amsterdammers van het type recht voor z’n raap. Kneet had het nogal eens over Kuiper met zijn gouden pikkie. Dan kwam er een ontsnapping tot stand waar ook Hennie bij zat. Maar wanneer die ontsnapping tot de streep standhield, werd Kuiper altijd vier van de vijf, of zelfs vijfde.’ Knetemann kon dan geweldig mopperen. Lubberding: ‘“Waarom doe je kopwerk als je niet kunt winnen,”’ zei hij. Dat speelde vooral in kleinere etappewedstrijden, die Gerrie kon winnen. En Post reageerde zijn misnoegen dan ook op Kuiper af.’

Bij TI-Raleigh telt in al die jaren maar één plaats: de eerste. Henk Lubberding: ‘Er waren klassiekers die Kuiper ook goed aankon. Maar winnen dat was een probleem voor Hennie. Hij reed ook voor een ereplaats en dat werd in de ploeg nogal eens als egoïstisch gezien. Knetemann was natuurlijk niet minder egoïstisch, maar die was gehaaider dan Hennie.’ Naar buiten toe laat Knetemann zich negatief uit over Kuiper. Zelfs wanneer Hennie in de Tour van 1980 in de laatste tijdrit in Saint-Étienne de tweede plaats in het algemeen klassement herovert, heeft hij geen goed woord over voor de prestaties van Kuiper. Hij zegt daar tegen Jean Nelissen het volgende over: ‘Hij heeft de hele Ronde van Frankrijk bij Joop in het wiel gereden. En dat vind ik niet zo’n verdienste eigenlijk. Toen hij nog bij ons in de ploeg reed, was hij nog een aanvaller. Hij heeft nu alleen maar voor die tweede plek gereden.’ De verhoudingen tussen De Kneet en Kuiper normaliseren pas weer na de val van Gerrie in Dwars door België in 1983. Ondanks de kleinerende woorden van Gerrie zoekt Hennie hem op in het ziekenhuis in Gent. Het is Hennie ten voeten uit. Hij kan niet haatdragend zijn. Het maakt hem geliefd. De afkeer die Gerrie aanvankelijk heeft voor Hennie verandert in de loop der jaren in enorme waardering. De gezinnen Kuiper en Knetemann gaan zelfs samen op werkvakantie naar Guadeloupe.

De overgang van TI-Raleigh naar Peugeot wordt door Bernard Thévenet en Hennie Kuiper in het Franse toeristendorpje La Norma jolig luister bijgezet op de wipwap

Hennie Kuiper tekent in het Franse La Norma – waar hij een chalet bezit – een inderhaast in elkaar geflanst contract bij Peugeot. Doordat luchtverkeersleiders in Parijs in staking zijn, slagen ploegleider Maurice De Muer en de vertegenwoordigers van Peugeot Frankrijk er niet in tijdig in La Norma te geraken met de juiste papieren. Gevolmachtigde Bert Kreber, directeur van Peugeot Nederland, Bernard Thévenet, Hennie en Ine Kuiper en Jan Janssen proberen er niet minder breed om te lachen tegen de opgetrommelde mediavertegenwoordigers

Koersend voor Peugeot is Hennie Kuiper veel van huis, vooral doordat de belangen van de sponsor vooral in Frankrijk liggen. Komt Kuiper een keer naar huis, dan is het ook meteen dik prijs voor Ine en haar wasmachine. Op verzoek van de fotograaf hangt ook de regenboogtrui aan de lijn, terwijl Hennie al lang geen wereldkampioen meer is en voor een andere sponsor rijdt. Door de trui achterstevoren op te hangen, is in ieder geval de oude sponsornaam niet meer zichtbaar