De Monumenten

Voor een klassementsrenner zijn de grote etappewedstrijden de climax in het coureursbestaan. De volgorde staat vast. Op één staat de Tour de France. Daarna volgt de Giro d’Italia en op drie wordt de Vuelta geklasseerd. Alle andere meerdaagse wedstrijden, hoe aantrekkelijk soms ook, hebben een lagere waardering. Voor de klassiekercoureurs geldt er ook een dergelijke indeling. Vijf grote eendagskoersen springen er bovenuit. Ze worden de vijf Monumenten genoemd en hebben hun indeling in die categorie voornamelijk te danken aan hun ouderdom.

In chronologische volgorde van het wielerseizoen zijn dat:

Milaan-Sanremo. Wordt altijd gereden op of rond 19 maart, de naamdag van Sint Jozef. Bijnaam: La Primavera (de Lente). Eerste editie: 1907. Afstand (afhankelijk van het parcours): ongeveer 290 kilometer;

Ronde van Vlaanderen. Wedstrijddatum: eerste zondag van april. Bijnaam: Vlaanderens Mooiste of De Hoogmis. Eerste editie: 1913. Afstand: ongeveer 265 kilometer;

Parijs-Roubaix. Wedstrijddatum: tweede zondag van april. Bijnaam: Hel van het Noorden of Helleklassieker. Eerste editie: 1896. Afstand ongeveer 260 kilometer;

Luik-Bastenaken-Luik. Wedstrijddatum: laatste zondag van april. Bijnaam: La Doyenne. Eerste editie: 1892. Afstand ongeveer 260 kilometer;

Ronde van Lombardije. Wedstrijddatum: tweede zondag in oktober. Bijnaam: de Ronde van de Vallende Bladeren. Eerste editie: 1905. Afstand ongeveer 240 kilometer

Er zijn slechts drie renners in de wielerhistorie die alle monumenten minimaal één keer wisten te winnen. Boven alles en iedereen uit torent uiteraard Eddy Merckx, die in totaal 19 overwinningen behaalde in de diverse monumenten, waaronder zeven (!) keer Milaan-Sanremo. De twee andere coureurs die alle monumenten achter hun naam hebben staan, zijn ook Belgen: Rik Van Looy en Roger De Vlaeminck.

Van de Nederlanders komt niet nationaal klassiekerkoning Jan Raas het dichtst in de buurt van dat selecte kransje, maar Hennie Kuiper. Raas mist op zijn erelijst overwinningen in Luik-Bastenaken-Luik en in de Ronde van Lombardije. Bij Hennie Kuiper ontbreekt alleen La Doyenne al is hij er in 1980 met zijn tweede plaats dichtbij. Vier van de vijf monumenten prijken op zijn indrukwekkende palmares.

Er zijn behalve Kuiper nóg vijf coureurs die vier van de vijf monumenten hebben gewonnen. De Ier Sean Kelly won alle monumenten meer dan één keer. Alleen de Ronde van Vlaanderen ontbreekt op zijn lijst. Tot drie keer toe eindigde Kelly als tweede in Vlaanderens Mooiste: in 1984, 1986 en 1987. De Fransman Louison Bobet mist, net als Hennie, Luik-Bastenaken-Luik in zijn reeks. De Belgen Germain Derijcke en Fred De Bruyne hebben de Ronde van Lombardije niet op hun lijstje staan, al kwam De Bruyne er met de tweede plaats in 1955 wel dichtbij. De Belg Philippe Gilbert, tweemaal winnaar van de Ronde van Lombardije, mist sinds 2019 (winst in Parijs-Roubaix) alleen nog Milaan-Sanremo op zijn lijstje. Hij werd al twee keer derde in Milaan-Sanremo: in 2008 en 2011.

De Monumenten in de wielersport leveren epische beelden op. Maar ook tijdens de 5de etappe van de Tour van 1980, van Luik naar Lille, is het glad en glibberig als men passeert over de kasseienstroken van Parijs-Roubaix. Hennie op kop met in het wiel Ludo Delcroix en achterop Bernhard Hinault die uiteindelijk de etappe zou winnen voor Hennie

De Helletocht door het Noorden mondt in 1983 voor Hennie Kuiper uit in ultieme glorie. Dokkerend neemt hij de beregende en dus spekgladde kasseien in het Bos van Wallers