Hennie Kuiper in volle overgave op weg naar de Olympische titel van 1972 in München. Het tongetje is een typisch teken van opperste concentratie.

Vreugde en ontgoocheling op de perstribune in Yvoir, 1975. Wereldkampioen Hennie Kuiper wordt geïnterviewd door Theo Koomen (links) en Jean Nelissen (rechts). Links van Koomen probeert Hans Prakke een foto van Kuiper te maken. Naast Kuiper – met bril – NOS-regisseur Martijn Lindenberg. Een luttele meter verder druipt de droefheid Eddy Merckx van het gelaat, wanneer hij de vragen van Fred De Bruyne op zich krijgt afgevuurd.

Het Luctor et Emergo van Hennie Kuiper. Zowel in 1977 als in 1978 wint hij Tour-etappe die eindigt met de beklimming van l’Alpe d’Huez. In 1977 is hij glorieus als eerste boven. Een jaar later – deze foto is uit 1978 – wordt hij tot winnaar uitgeroepen nadat Michel Pollentier op fraude is betrapt.

Drama als opmaat voor de ultieme prestatie. Hennie Kuiper staat in Parijs-Roubaix 1983 bij Hem in de berm, smekend om een nieuwe fiets. Zijn voorsprong op de achtervolgers zal slinken naar 17 seconden, maar op onverzettelijkheid en wilskracht stelt Kuiper in de laatste kilometers alsnog zijn historische zege veilig.